Bir güvercin kondu penceremin önüne…
Tam da ben bana seni anlatırken…
Bembeyaz bir güvercin değildi… Hayatın rengine bulanmış, kahverengi olan ancak bir güvercindi …
Güvercin…
O bizim güvercinimiz olsun…
Rengi ne olursa olsun bir güvercinimiz olsun… Ah güvercinim, uç sevdiğimin diyarına sevgiyle…
Anlat sevdiğime sevdamı…
Anlat bakalım anlatabilirsen ... Sor ona sonra dudakaları neden kurumuş diye…
Beni özlediği için mi yoksa, hadi uç da bir öğren hele…
Konan güvercin uçtu meleğim…
Hayatın rengine bulanmış güvercin uçtu anlayacağın…
Yanına gelmekte… Yazan:Caner Doğruyol
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder